هدیه دادن بخش جدایی ناپذیر از زندگی اجتماعی است که با این کار به دیگران نشان میدهیم که به آنها اهمیت می‌دهیم و می‌خواهیم چیزهایی داشته باشند که دوست دارند. اگر شما هم جزو افرادی هستید که در خرید کادو بسیار حساسیت دارید تا انتهای این مقاله با ما باشید تا راه هایی را برای کاهش حساسیت خرید هدیه ارایه دهیم. علی‌رغم تمرکز زیاد برخی افراد بر خرید هدایای گران قیمت، یک هدیه موفقیت‌آمیز مستلزم این نیست که هر بار در مراسم عروسی، تولد یا مناسبت‌های دیگر، بدهکار شوید. معنای روانشناختی یک هدیه به همان اندازه ارزش نقدی هدیه، اگر نگوییم بیشتر، مهمتر است.اشتباهات رایج در هدیه دادن می تواند در انتخاب یک هدیه بسیار تاثیرگذار باشد.

با این حال، هدایایی که تأثیری بر رضایت گیرنده داشته باشد، کار آسانی نیست. مشکل این است که وقتی افراد قصد خرید هدیه دارند، با در نظر گرفتن ترجیحات و خواسته‌های خود این کار را انجام می‌دهند. آیا جواهرات دوست دارید؟ اگر چنین است، پس احتمالاً هدایای شما از نقره یا طلا ساخته شده و به سبکی مطابق با سلیقه شما طراحی شده است. یک شکلات؟ احتمالاً می‌توان حدس زد که هدیه شما از نزدیک‌ترین فروشگاه شکلات فروشی شما باشد.

اغلب چیزهایی را برای دیگران می‌خریم منعکس کننده علاقه و پسند خود ما است.

اینکه یک هدیه، مورد علاقه گیرنده است یا خیر، بستگی به این دارد که آیا سلیقه ما با سلیقه گیرنده مطابقت دارد یا خیر. برای طرفداران پرشور ورزش، دریافت یک لباس ورزشی مورد قدردانی قرار می‌گیرد، اما همان هدیه به علاقه‌مندان به هنر، بدون استفاده به سرعت به گوشه‌ای می‌افتد. استفاده از علایق خود به عنوان راهنمای خرید یک هدیه، پیشنهادی پرخطر است، مگر اینکه شما و دوست گیرنده‌تان واقعاً مجموعه‌ای از ارزش‌ها و ترجیحات را به اشتراک بگذارید.

افرادی که احتمالاً انتظار داریم هدایایی را خریداری کنند که خودشان دوست دارند، کسانی هستند که بیشترین مشکل را برای دیدن دنیا از چشم دیگران دارند. به بیان روانشناختی، ضعیف‌ترین هدیه دهندگان، احتمالاً بالاترین کیفیت شخصیتی خودشیفتگی را دارند، به ویژه آن مؤلفه خودشیفتگی که مربوط به همدلی است.

اگر ویژگی های زیر را دارید، خودشیفته و حساس هستید.

ویژگی‌های دیگری از خودشیفتگی وجود دارد که می‌تواند در هدیه دادن موفقیت آمیز اختلال ایجاد کند. همان احساسات ناامنی که می‌تواند خودشیفته‌ها را وادار کند که بخواهند از دیگران پیشی بگیرند، می‌تواند آنها را به این سوق دهد که بخواهند هدایای خود را تا حد امکان تجملاتی کنند، صرف نظر از این که آیا این هدایا با نیازها و خواسته‌های گیرنده مطابقت دارند یا خیر. به عنوان مثال، در یک عروسی، کسانی که دارای خودشیفتگی هستند، نه تنها می‌خواهند مطمئن شوند که گران‌ترین اقلام را خریده‌اند، بلکه می‌خواهند همه از میزان هزینه‌ای که او کرده است آگاه شوند.به عنوان شخصی که میخواهد هدیه بخرد باید به کاهش حساسیت خرید هدیه توجه کنید.

در افراطی‌ترین شکل خود، این نوع خودنمایی، می‌تواند افراد را به سمت بی حد و مرزی سوق دهد، زمانی که افراد ازدواج کرده یا بچه دار می‌شوند به‌طور خاص اقلام مورد نیاز خانه را درخواست می‌کنند. اقلام گران قیمت غیر کاربردی که تنها یک بسته‌بندی شیک دارند مانند سینی‌های نقره‌ای چایخوری که ترجیح میدهند در یک کتری و قوری معمولی چای خود را آماده کنند.

این احتمال وجود دارد که چنین افرادی از خرید هدیه، به طور صادقانه قصد رضایت شما را داشته باشند، اما همیشه این احتمال هم وجود دارد که آنها فقط می‌خواستند خودشان را راضی کنند.

شاید برای شما تعجب آور باشد که این موضوع در روانشناسی کمتر مورد تحقیق قرار گرفته است.  مطالعات علمی فراوانی در مورد خودشیفتگی وجود دارد، اما هیچ کدام به طور خاص از این زاویه که افراد دارای خودشیفتگی بالا در زمان فرا رسیدن هدیه دادن چه در ذهن خود دارند و چه کارهایی انجام می‌دهند را بررسی نکرده‌اند.

روابط بین خودشیفتگی، روان‌پریشی و ویژگی‌های شخصیتی

یک تحقیق امیدوارکننده روابط بین خودشیفتگی، روان‌پریشی و ویژگی‌های شخصیتی مرزی را با توانایی احساس همدلی با دیگران بررسی کرد. شما نباید انتظار داشته باشید که بیماران روان‌پریش بتوانند احساسات دیگران را احساس کنند. در واقع، میزان بی‌رحمی عاطفی توسط افراد دارای روان‌پریشی به شدت با ناتوانی آنها در تجربه احساسات دیگران مرتبط بود. با این حال، خودشیفتگی رابطه خاصی با همدلی عاطفی نشان نداد.

با این حال، نوع همدلی مورد نیاز برای هدیه دادن موفق به همان اندازه انگیزشی است که احساسی است. اگر قرار است هدایای شما به نتیجه برسد، باید بتوانید درک کنید که دیگران به چه چیزهایی علاقه دارند و چه چیزهایی را نیاز دارند. روانشناس استرالیایی پیتر جوناسون به بررسی کاهش حساسیت خرید هدیه پرداخت تا ببیند چگونه خودشیفتگی همراه با دیگر ویژگی‌های سه گانه تاریک روانی (روان پریشی  و ماکیاولیسم)، مولفه های مختلف همدلی را پیش‌بینی می‌کند.

او به‌طور شگفت‌انگیزی دریافت که افراد دارای خودشیفتگی، درد یا ناراحتی دیگران را کاملاً درک می‌کنند. با این حال، این ویژگی مثبت باید از نظر روش کلی استثماری که در آن افراد دارای خودشیفتگی بالا، چگونه به دیگران نگاه می‌کنند، درک شود. او بیان کرد: “توانایی درک درد دیگران ممکن است به افراد خودشیفته کمک کند تا با دیگران ارتباط برقرار کنند و حتی از آنها سوء استفاده کنند. ما می‌توانیم نتیجه بگیریم که برخی از افراد دارای خودشیفتگی بالا، حداقل می‌توانند درد و رنج دیگران را تشخیص دهند، اما برای سوء استفاده از آنها ، نه کمک به آنها.”

چگونه فردی خودشیفته می‌تواند هدیه دهنده خوبی باشد؟

• ارزش‌ها و نیازهای شخصی گیرنده را در نظر بگیرید.

آنچه شما دوست دارید لزوماً آن چیزی نیست که دیگران دوست دارند، بنابراین خود را مجبور کنید که آنها (و خودتان) را به شیوه‌ای واقع بینانه ببینید.

• دلایل خود را برای هدیه دادن بررسی کنید.

 آیا سعی می‌کنید با خرج کردن بیشتر از دیگران، خود را موفق‌تر جلوه دهید، یا انگیزه شما واقعا از غرایز نوع دوستانه نشات می‌گیرد؟

• به هدایایی فکر کنید که موثر بوده‌اند و آنهایی که موثر نبوده‌اند.

شاید فکر می‌کنید یک تصویر دوست داشتنی بر روی پارچه گلدوزی کرده‌اید، اما به طور مرموزی هرگز روی دیوارهای دوست شما نرسیده است. به جای اینکه احساس ناراحتی یا بی‌اعتنایی کنید، بدانید که همه روی دیوار خود جای خالی ندارند یا اصلا علاقه‌ای به این هدایا ندارند.

• در هدایای گروهی با دیگران همراه شوید.

به هر مناسبتی برای هدیه دادن به عنوان فرصتی برای شکست دیگران نگاه نکنید. اگر همه به دنبال یک کارت هدیه هستند، فقط با گروه همراه باشید، حتی اگر به این معنی باشد که شناسایی فردی نخواهید داشت.

• منتظر تشکر بیش از حد گیرنده نباشید.

احساس استحقاق فرد خودشیفته، در صورت عدم دریافت کافی ابراز قدردانی از گیرنده می‌تواند به خشم او تبدیل شود. اگر به دلیل قدردانی نکردن گیرنده خود (از نظر شما)، احساس کردید که مورد توهین قرار گرفته‌اید، این احساس فقط در مناسبت‌های هدیه دادن در آینده باعث بدخواهی می‌شود.